Από την κριτική του Γιάννη Πλαχούρη:

Σ' αυτή την ποιητική συλλογή επιχειρείται ένας συνδυασμός του φιλοσοφικού και του ποιητικού λόγου, χωρίς εκπτώσεις στις ιδιαιτερότητες του κάθε είδους. Κάποιες φιλοσοφικές έννοιες από πεζός λόγος μετατρέπονται σε στίχους, που διαθέτουν στοιχεία της ποίησης, δηλαδή μέτρο, μουσικότητα και λυρισμό, όπως για παράδειγμα το παρακάτω ποίημα με τίτλο: ΠΡΙΝ-ΤΩΡΑ-ΜΕΤΑ "Η στιγμή/ σταγόνα διάφανη/ σε μίσχο φωτός/ στα κλαδιά/ της ύπαρξης/// Η χρονικότητα/ της σκέψης/ κτήμα μοναδικό/ στου απείρου/ το ελάχιστο/// Αλλά/ το ελάχιστο/ πάντα/ ανήκει/ στο άπειρο".

Ένα άλλο παράδειγμα είναι και το ποίημα με τίτλο: ΥΠΑΡΧΕΙΣ "Υπάρχεις ταξιδεύοντας στο φως/ της αιώνιας εναλλαγής/ μιας σπειροειδούς ανέλιξης/ απ' το καλό στο καλύτερο/ απ' το πλήρες στο πληρέστερο/// Υπάρχεις/ γιατί τίποτε δεν χάνεται/ γιατί η ύπαρξη είναι ανεπίστροφη/ όπως όλα όσα υπήρξαν/ κι όλα όσα θα υπάρξουν."

Υπάρχουν επίσης ποιήματα που ακτινογραφούν αισθήματα, συναισθήματα, όνειρα, προσδοκίες, γεγονότα και καταστάσεις της ανθρώπινης καθημερινότητας, όπως για παράδειγμα το ποίημα με τίτλο: ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΗ "Έτσι ήσυχα/ απλά κι απαλά/ διολισθαίνει/ σε ψευδείς αισθήσεις/ ανάμεσα σε φύλλα/ πεσμένης γαλήνης/ αδιαφορώντας/ για κάθε τι/ έξω/ απ' τα κλειστά/ βλέφαρα."